Aktualności

Serdecznie zapraszamy wszystkich rodziców na zebranie organizacyjne roku szkolnego 2018/2019 w dniu 11 września /wtorek/ o godzinie 17:00.
Po zebraniu rodziców odbędzie się również spotkanie Rady Rodziców.

 

Wpływ telewizji na małe dzieci

 

Do naszych domów wprowadzamy coraz to nowsze i doskonalsze urządzenia, które odciążają nas w naszych codziennych obowiązkach lub, po prostu, dostarczają rozrywki. Wraz z rozwojem audiowizualnych mediów rolę przewodnią przejmuje obraz, podczas gdy słowo mówione i pisane spychane są na dalszy plan. Jakie skutki mogą mieć te szybko postępujące zmiany dla szczególnie wrażliwej i nieukształtowanej jeszcze psychiki małych dzieci?

Na dziecko już od najmłodszych lat wpływają różne czynniki środowiskowe, takie jak rodzina, żłobek, inne dzieci z placu zabaw. Istotną rolę w odkrywaniu przez malucha świata nabiera również telewizja. Środki masowego przekazu już od pierwszych miesięcy życia oddziaływają na dzieci, stopniowo stając się coraz ważniejsze w życiu małego człowieka. Oddziaływanie to można opisać w trzech wymiarach:
1. czas,
2. sposób przekazywanych treści,
3. jakość przekazywanych treści.

Złodziej czasu

Czas oglądania telewizji jest jednocześnie czasem skradzionym innym zajęciom, takim jak ruch na świeżym powietrzu, zabawy z rówieśnikami. Szczególnie ważne jest to dla dzieci kilkuletnich, które potrzebują dużo ruchu do prawidłowego rozwoju fizycznego i aktywnego poznawania świata. Poprzez odkrywanie otoczenia i kontakty z dorosłymi dziecko zdobywa wiele informacji oraz buduje wiedzę na temat świata fizycznego i społecznego. Częste pozostawianie dziecka przed ekranem telewizora może zabierać ten cenny czas rodzinnych rozmów i wspólnych zabaw, które wzmacniają poczucie bezpieczeństwa małego dziecka i wzmacniają więź między członkami rodziny. Warto się więc zastanowić, czy i w jakim stopniu oglądanie telewizji przez dzieci wiąże się z rezygnacją z innych zajęć.

Chaos na ekranie, czyli o specyfice przekazu telewizyjnego

Telewizja oddziałuje na małe dzieci również poprzez specyficzny sposób przekazywania informacji. Obraz telewizyjny w początkach jej istnienia trwał przeciętnie 30 sekund. Teraz jest on nie dłuższy niż 5 sekund, co jest prawie na progu świadomości dziecka. Potok zmieniających się obrazów i nadmiar informacji zawartych w programach telewizyjnych, nawet tych przeznaczonych dla dzieci, może okazać się nieodpowiedni dla jeszcze nieukształtowanego układu nerwowego malucha. Natłok bodźców skutkuje więc często zniecierpliwieniem, rozdrażnieniem, zmęczeniem dzieci.

Ponadto maluchy nie potrafią ocenić, które treści są istotne, a które nie. Nie umieją również jeszcze odróżniać fikcji od rzeczywistości. Duża ilość bodźców na raz, których maluch nie jest w stanie przetworzyć, sprawia, że dzieci są zmuszone do selekcjonowania odbieranych treści. Nie mając czasu na ich uporządkowanie, przyswajają informacje tylko podstawowe, łatwiejsze w odbiorze. Uczą się chaotycznego wybierania treści. W takich warunkach zaczynają preferować treści niewymagające wysiłku umysłowego. Dziecko, przy trudniejszych zadaniach, zaczyna szybko się frustrować. W przyszłości prowadzić to może do uszkodzenia zdolności koncentracji. Jeśli już pozwalamy dziecku oglądać jakiś program, upewnijmy się, ze jest on dostosowany do jego wieku i możliwości poznawczych.

Powinniśmy zwracać również uwagę na odległość, z jakiej dzieci oglądają telewizję. Dzieci uwielbiają trzymać oglądane na ekranie postacie na wyciągnięcie ręki. Ze względu na szkodliwe promieniowanie emitowane przez ekran, optymalną odległością jest jednak 2,5 metra. Zachowanie odpowiedniej odległości jest szczególnie ważne, ponieważ wzrok w okresie wczesnego dzieciństwa rozwija się bardzo intensywnie. Długotrwałe wpatrywanie się w ekran przeciąża wzrok i może doprowadzić do chorób oczu.

W krzywym zwierciadle ekranu, czyli o rzeczywistości telewizyjnej

Należy sobie również zadać pytanie, jak treści przekazywane w programach wpływają na rozwój psychiczny naszych maluchów? Badania nad treścią przekazów telewizyjnych jednoznacznie dowodzą, że świat przedstawiany przez media jest odmienny od rzeczywistości. Media używają bowiem symboli, sloganów, obrazów odwołujących się do podstawowych emocji, stereotypowego sposobu myślenia czy uproszczonych osądów. Tworzą w ten sposób specyficzny komunikat, zniekształcony na potrzeby marketingowe, który daleki jest od realności.

Małe dziecko nie potrafi w sposób krytyczny podchodzić do treści przedstawianych mu w programach telewizyjnych oraz reklamach. Badania wykazały, że jeszcze w wieku 8 lat dzieci nie odróżniają reklam od innych programów, takich jak kreskówki czy dobranocki. Im młodsze dziecko tym oddziaływanie reklam jest silniejsze. Świat reklam wyrabia u dziecka postawę „mieć” i to „mieć teraz”, czyli przekonanie o niezbędności wielu produktów. Ważna staje się więc rola rodzica, który może wyjaśnić dziecku specyfikę fikcji telewizyjnej i reklamowej.

Problemowi wpływu telewizji na małych odbiorców naukowcy przyglądają się od dawna. Ciekawe wyniki na ten temat dały eksperymenty Alberta Bandury, amerykańskiego psychologa społecznego, z lalką Bobo. Dorosła osoba, na oczach dzieci, zachowywała się w sposób agresywny w stosunku do jednej z zabawek, nadmuchanej lalki. Krzyczała, uderzała, rzucała lalką. Później pozwolono dzieciom bawić się swobodnie zabawkami w tym samym pokoju, co osoba dorosła. Zadziwiające było to, że dzieci, w trakcie zabawy, naśladowały agresywne zachowanie dorosłego, bijąc lalkę. Ponadto stosowały również inne znane im akty agresji. Bandura tłumaczy zachowanie dzieci wpływem procesu zwanego modelowaniem. Umiejętność ta rozwija się w pierwszych dwóch latach życia. Dzięki niej, dziecko powtarza proponowane przez dorosłego zachowania, ucząc się najpierw wyrazów twarzy, potem gestów i ruchów. W ten sposób wchodzi w interakcję z opiekunami. Dziecko, w naturalny dla siebie sposób, uczy się poprzez naśladowanie, czyli upodobnianie się do modelu. Możliwe jest więc uczenie się agresywnego sposobu zachowania z przekazów w mediach.

Choć przemoc jest na ogół potępiana, obserwujemy ogromną popularność filmów, programów, informacji o tematyce wojennej, co może wskazywać, że jest ona dla ludzi bardziej interesująca. Możemy również trafić na akty przemocy w bajkach dla dzieci. Chociaż ilość przemocy w programach dla dzieci od lat 90-tych zmniejszyła się, to nadal można zaobserwować wiele negatywnych emocji w nich zawartych. Szczególnie często emocje typu: zazdrość, złośliwość, szyderstwo, strach, groza, wrogość, zemsta, bezradność pojawiają się w amerykańskich filmach rysunkowych. W przeciętnej godzinie programu telewizyjnego w szczytowym czasie oglądalności pojawia się 5-6 aktów przemocy. Badania pokazują również, że dzieci naśladują zarówno osoby dorosłe jak i postacie animowane z kreskówek. Telewizja, dostarczając w ten sposób agresywnych wzorców zachowania, daje dziecku gotową odpowiedź, jak reagować w sytuacjach frustrujących i dziecko zaczyna zachowywać się agresywnie. Ponadto dziecko, mając tak często kontakt z agresją, nabywa pewnego znieczulenia na ból innych, co w przyszłości może mieć negatywne skutki w jego rozwoju społecznym.

Wpływ telewizji jest szczególnie znaczący, gdy młody widz nie ma dostępu do innych źródeł wiedzy, innych wzorców wartości, oceny oglądanych treści. Przekaz telewizyjny staje się wówczas jedyny. Warto więc mieć kontrolę nie tylko nad tym, ile, ale również jak dzieci oglądają telewizję. Poprzez tłumaczenie dzieciom różnych motywów postępowania bohaterów telewizyjnych wprowadzamy je w zawiły świat społecznych uwarunkowań. Angażując dzieci we wspólne rozmowy na temat oglądanych programów, uczymy również aktywnego i krytycznego podejścia do problemów.

Nie taki potwór straszny…, czyli jak ujarzmić telewizor

Poza aspektami negatywnymi telewizji, należy pamiętać również o pozytywnym jej wpływie na dzieci. Coraz częściej tworzone są bowiem profesjonalnie przygotowane programy, które dostosowują sposób przekazywania informacji do wieku swoich widzów. Najmłodsi widzowie powinni zaczynać przygodę z telewizją od prostych programów. Ze względu na to, że małe dzieci potrafią skupić uwagę tylko na jednym szczególe, filmy te powinny mieć ograniczoną ilość bodźców, czyli proste tło, mało kolorów, nieskomplikowaną fabułę z jednym tematem przewodnim. Często programy te nakierowane są na rozwijanie kolejnych umiejętności małego dziecka, takich jak: poczucie rytmu przy śpiewaniu piosenek, liczenie, alfabet, nowe słowa i pojęcia, rozpoznawanie prostych emocji, poznawanie nowych sytuacji. Czas wyświetlania nie powinien przekraczać kilkunastu minut, po tym czasie bowiem dziecko może być już zmęczone.

Kolejnym etapem poznawania świata telewizji mogą być dobranocki, a dla starszych dzieci, które chodzą już do szkoły – programy geograficzne, przyrodnicze, kulturowe. W miarę rozwoju malucha czas oglądanych programów może być stopniowo wydłużany.

Telewizja może być kolejnym narzędziem wychowywania dzieci. Tematy sygnalizowane w programach telewizyjnych są bowiem dobrą okazją do rozmów. Zwracanie przez rodziców uwagi malucha na ważne treści, komentarz rodziców może być bardzo przydatny w procesie uczenia dziecka pożądanych zasad. Wspólne, aktywne poznawanie świata prezentowanego przez telewizję staje się kolejną przestrzenią do komunikacji rodzica z dzieckiem.

* * *

Podsumowując, telewizja może wpływać na młodych widzów zarówno pozytywnie, jak i negatywnie. Rolą rodzica staje się ocena programów telewizyjnych pod względem zawartych w nich treści i sposobu ich przedstawiania. Psycholodzy i pedagodzy doradzają umiarkowanie w oglądaniu, ale przy aktywnym komentarzu rodzica, telewizja staje się kolejnym narzędziem, dzięki któremu dziecko poznaje świat.

Serdecznie zapraszamy Rodziców dzieci, które po raz pierwszy przekroczą progi naszego przedszkola 1 września 2018 r. na spotkanie organizacyjne, które odbędzie się 25 czerwca 2018 r. (poniedziałek) o godz. 16.00 w siedzibie naszego przedszkola. Dni adaptacyjne planujemy w dniach 26.06.2018 - 28.06.2018.

OBOWIĄZEK INFORMACYJNY RODO

INFORMACJA ADMINISTRATORA O PRZETWARZANIU DANYCH OSOBOWYCH

proszę o zapoznanie się z poniższym dokumentem

http://images.dlaprzedszkoli.eu/p6stwola/klauzula-informacyjna-rodo-dla-rodzicow-w-przedszkolu-nr-6.docx

Dnia 7.06 (czwartek) w godz. 16.00-19.00 zapraszamy Rodziców wraz z dziećmi na

Piknik Rodzinny

z okazji Dnia Mamy i Taty oraz Dnia Dziecka

 

W programie:

- występy przedszkolaków

- poczęstunek (pieczone kiełbaski, ciasto)

- zabawy z wodzirejem

- inne atrakcje (dmuchane zamki, malowanie twarzy, skręcanie balonów, puszczanie baniek mydlanych).

 

Serdecznie zapraszamy na wspólną zabawę!!

 

 

Dnia 29.05 (wtorek) o godz. 9.30 w przedszkolu odbędzie się teatrzyk z bajką muzyczną pt. "Kopciuszek".

 

Cena biletu: 4zł

 

Zachęcamy rodziców z dziećmi do udziału w konkursie plastycznym pt. "TIK-TAK, czyli czas dla rodziny". Przedmiotem konkursu jest wykonanie dowolną techniką pracy plastycznej obrazującej zrealizowany, rodzinny sposób na ciekawe spędzenie wolnego czasu (z krótkim opisem działań).

Format pracy A3 lub A4. Organizatorami konkursu są: Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Stalowej Woli oraz Urząd Miasta Stalowej Woli.

Termin składania prac w przedszkolu: do 14 czerwca 2018r.
Termin ogłoszenia wyników: 21 czerwca 2018r.

ZASADY ZACHOWAŃ OBOWIAZUJĄCE W PRZEDSZKOLU

W przedszkolu obowiązuje “Kodeks przedszkolaka”, w którym zawarte są, jednakowe dla wszystkich dzieci uczęszczających do przedszkola, normy dotyczące:

• zachowania w sali,
• zachowania w szatni,
• zachowania w łazience,
• zachowania podczas pobytu w ogrodzie przedszkolnym,
• zachowania podczas wycieczek i spacerów.

Zasady zachowań w sali:

• wrzucamy śmieci do kosza,
• sprzątamy zabawki i odkładamy na miejsce,
• odkładamy na miejsce przybory,
• na zajęciu podnosimy rękę do góry, jeśli chcemy coś powiedzieć,
• siedzimy poprawnie przy stoliku lub na dywanie podczas organizowanych zajęć,
•  dzielimy się zabawkami i materiałami,
• jesteśmy cicho gdy:
• inni  pracują,
• bawią się,
• czytamy i słuchamy,
• inni są zmęczeni;
• inni odpoczywają,
• układanki, książki oglądamy przy stoliku,
• po skończonym układaniu sprawdzamy czy nic z układanki nie spadło pod stolik,
• klocki wyjmujemy z pojemników ( nie wysypuję wszystkich na dywan),
• na kanapę nie wchodzimy z nogami, zdejmujemy kapcie przed wejściem na materace w kąciku odpoczynku,
• pełnimy obowiązki na rzecz grupy- dyżur przez dzieci 5-6 letnie (łazienka, kąciki zabaw, przybory, szatnia).

Zasady zachowań podczas spożywania posiłków:

• siedzimy w pozycji lekko pochylonej ku stołowi, nie kręcimy się,
• jemy w ciszy, (tj. nie mlaskamy, nie rozmawiamy), nad talerzykiem,
• jemy z zamkniętymi ustami, każdy kęs dobrze gryziemy i powoli żujemy,
• sztućcami posługujemy się bezpiecznie i kulturalnie, według ustalonych wzorów,
• jeśli chcemy “ dokładkę” podnosimy rękę,
• to czego nie lubimy, odkładamy na brzegu własnego talerza,
• nie bawimy się jedzeniem,
• odchodząc od stołu, zasuwamy krzesło i mówimy “dziękuję”,
• cicho siadamy i wstajemy od stołu.

Zasady zachowań w łazience:

• nie biegamy po łazience,
• nie rozchlapujemy wody,
• cierpliwie oczekujemy na swoją kolej,
• najpierw korzystamy z toalety a potem myjemy ręce,
• myjemy ręce: przed oglądaniem książek, przed i po posiłkach, po przyjściu z podwórka, po pracach plastycznych,
• oszczędnie zużywamy wodę, mydło i ręcznik,
•  w miarę możliwości myjemy ręce sprawnie i szybko.

Zasady korzystania z toalety:

• korzystamy z toalety wyłącznie pojedynczo,
• zawsze po sobie spłukujemy toaletę,
• wkładamy bieliznę w toalecie,
• pamiętamy o ekonomicznym korzystaniu z papieru toaletowego,
• jeżeli dziecko potrzebuje pomocy w toalecie, zgłasza potrzebę nauczycielce.

 

Zasady zachowań w szatni:

• do szatni wchodzimy parami (zorganizowaną grupą),
• nie biegamy po szatni,
• po ubraniu lub rozebraniu się ustawiamy się w pary w wyznaczonym przez nauczycielkę miejscu,
• nie hałasujemy,
• pamiętamy, aby pomagać kolegom, którzy potrzebują pomocy,
• nie używamy zabawek pozostawionych w szatni przez inne dzieci,
• odzież wieszamy na wieszaku, buty ustawiamy pod ławką, a kapcie na półce,
• pamiętamy o kolejności zakładania odzieży przed wyjściem na podwórko ( spodnie, buty, sweter, szalik, kurtka, czapka, rękawiczki),
• przed wejściem do budynku otrzepujemy buty z piasku, błota, śniegu i wycieramy o wycieraczkę,
• przy rozbieraniu się pamiętamy o kolejności zdejmowania odzieży (rękawiczki, czapka, kurtka, szalik, sweter, buty, spodnie).

Zasady zachowań w ogrodzie przedszkolnym:

• przed wyjściem na podwórko korzystamy z toalety,
• do ogrodu wchodzimy i wychodzimy w parach,
• bawimy się w wyznaczonym przez nauczyciela miejscu,
• nie oddalamy się od grupy,
• dzieci starsze bawią się tak, aby nie powodować zagrożenia dla młodszych,
• w przedszkolu obowiązuje regulamin placu zabaw, umieszczony w ogrodzie przedszkolnym.

Zasady zachowania podczas wycieczek i spacerów

Zgodne z regulaminem obowiązującym w przedszkolu.

Na spacerze:

• przed wyjściem z budynku przedszkola sprawdzamy, czy wciągnięty jest podkoszulek , a ubranie nałożone prawidłowo (buty, czapka, rękawiczki, zapięta kurtka),
• spacerujemy idąc w parach i trzymając się za ręce,
• w miarę możliwości idziemy sprawnie, nie depcząc kolegów idących przed nami,
• nie rozmawiamy zbyt głośno,
• słuchamy poleceń nauczycielki,
• idziemy jedną stroną chodnika – prawą.

Na wycieczce:

• do autokaru wchodzimy pojedynczo,
• siadamy na miejscach wyznaczonych przez nauczycielkę,
• podczas przejazdu wyłącznie siedzimy na swoich miejscach,
• przed wejściem i po wyjściu z autokaru ustawiamy się parami,
• jeśli wchodzimy do pomieszczeń (teatr, filharmonia, muzeum) nie oddalamy się od grupy,
• ubranie wieszamy w wyznaczonym przez nauczycielkę miejscu, pamiętając, aby rękawiczki schować do kieszeni ,a czapkę i szalik do rękawa,
• chęć skorzystania z toalety zawsze zgłaszamy nauczycielce.

Stosowane wzmocnienia pozytywne:

• pochwała indywidualna,
• pochwała przed całą grupą,
• pochwała przed rodzicami,
• nagroda polegająca na sprawieniu dziecku przyjemności (np.: ciekawa zabawka, ulubiona książka, gadżet i inne według możliwości),
• ustalenie wzmocnienia pozytywnego w domu przez rodziców, po konsultacji z nauczycielem.

Stosowane wzmocnienia negatywne:

• zadośćuczynienie wyrządzonej krzywdzie, naprawienie szkody,
• odmówienie dziecku przyjemności,
• czasowe odbieranie przyznanego przywileju,
• “krzesełko do myślenia” – chwilowe wykluczenie dziecka z zabawy w celu przemyślenia swojego postępowania;
• rozmowa z rodzicami,
• zastosowanie wzmocnienia negatywnego w domu przez rodziców po konsultacji z nauczycielem,
• włączenie rodziców w proces wychowawczy i wspólne ustalenie działań o charakterze długofalowym, przy częstym niestosowaniu się przez dziecko do zasad zachowania obowiązujących w przedszkolu.

 

Serdecznie zapraszamy wszystkich Rodziców na warsztaty dotyczące zasad bezpiecznego korzystania z mediów elektronicznych przez dzieci.

Warsztaty prowadzone bedą przez psychologa z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej.

Zajęcia odbędą się 29 maja 2018 roku (wtorek) o godzinie 16.30 w naszym przedszkolu.